Ιούλιος 9, 2019/Νέα
Ο Κυβερνήτης Ned Lamont απαντά στο WSJ Editorial
Παρακάτω είναι η απάντηση του Κυβερνήτη Νεντ Λαμόντ στο κύριο άρθρο της Wall Street Journal της 19ης Ιουνίου. Εμφανίστηκε στην έκδοση της 24ης Ιουνίου του WSJ.
"Σχετικά με το editorial σας"Μια φορολογική ιστορία του Κονέκτικατ(19 Ιουνίου): Όταν ανέλαβα τα καθήκοντά μου τον Ιανουάριο, το έκανα κοιτάζοντας το βαρέλι ενός δημοσιονομικού ελλείμματος 3.7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο έκτοτε έχουμε κλείσει. Πολύ συχνά το Κονέκτικατ παρείχε φορολογικά κίνητρα πολλών εκατομμυρίων δολαρίων σε επιχειρήσεις που είτε δεν έπρεπε να τα έχουν λάβει είτε να τα χρησιμοποιήσουν για τον δικό τους σκοπό, χωρίς να σχεδιάζουν ποτέ να παραμείνουν και να αναπτυχθούν ουσιαστικά στην πολιτεία. Και το ένα χέρι μου ήταν δεμένο πίσω από την πλάτη μου κληρονομώντας συμβάσεις συνδικαλιστικών εργαζομένων που είχαν προηγουμένως διαπραγματευτεί.
Ήμουν ο πρώτος επιχειρηματίας που κέρδισε τη θέση του κυβερνήτη εδώ και περισσότερα από 25 χρόνια. Είμαι δημοκράτης των μικρών επιχειρήσεων, κάποιος που ξέρει τι σημαίνει να ισοσκελίζεις έναν προϋπολογισμό στο τέλος του μήνα.
Δεν επρόκειτο να υπογράψω έναν προϋπολογισμό που αύξανε τους συντελεστές φόρου εισοδήματος για κανέναν στο κράτος. Ανακοίνωσα μια αυτοεπιβεβλημένη Δίαιτα Χρέους που μείωσε τις εξουσιοδοτήσεις στον εθισμό δεκαετιών του Κονέκτικατ στο δεσμό κατά 40%. Συνέχισα τις αυξήσεις των δαπανών σύμφωνα με τον πληθωρισμό το πρώτο έτος του προϋπολογισμού, με μέτρια αύξηση το δεύτερο έτος. Και διατήρησα ένα ταμείο για τις βροχερές μέρες που ξεπερνούσε τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια—το μεγαλύτερο στην ιστορία της πολιτείας.
Η Wall Street παρακολουθούσε: Το Κονέκτικατ έλαβε την πρώτη θετική προοπτική αξιολόγησης από την Standard & Poor's εδώ και χρόνια, και τα spread στα ομόλογα γενικών υποχρεώσεων του Κονέκτικατ συνεχίζουν να μειώνονται, μειώνοντας το κόστος δανεισμού μας. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα δημοσιονομικό κλίμα στο οποίο οι επιχειρήσεις επιλέγουν να εγκατασταθούν, να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν. Αυτό σημαίνει σε μεγάλο βαθμό τακτοποίηση του δημοσιονομικού μας σπιτιού και παροχή φορολογικής αξιοπιστίας και σταθερότητας. Ο προϋπολογισμός μου εξάλειψε τον Φόρο Επιχειρηματικών Μονάδων και καταργούσε σταδιακά τον Φόρο Βάσης Κεφαλαίου και επανέφερε τη σχέση μας με τα συνδικάτα κρατικών εργαζομένων. Δεν είμαι διατεθειμένος να σκίσω τα συμβόλαια και να αθετήσω την υπόσχεση που δώσαμε στους ανθρώπους που υπηρετούν τους πολίτες μας. Αλλά πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να δούμε την κατάσταση των οικονομικών του κράτους μας και να καθορίσουμε την καλύτερη πορεία προς τα εμπρός για να διασφαλίσουμε τη δημοσιονομική σταθερότητα και για τα 3.6 εκατομμύρια των κατοίκων μας.
Αν και θα προτιμούσα τα νέα κεντρικά γραφεία της UTC και της Raytheon να βρίσκονταν στο Κονέκτικατ, χάρηκα που συνεργάστηκαν με τη διοίκησή μου και ανακοίνωσαν ότι θα πραγματοποιούσαν 1,000 νέες προσλήψεις και θα εντόπιζαν το Otis Elevator εδώ μετά το προγραμματισμένο spin-off του.
Μέρος αυτού που ταλαιπωρεί το Κονέκτικατ είναι η προθυμία να αρπάξουμε το παρελθόν αντί να εστιάζουμε στα μεγάλα πλεονεκτήματα που έχουμε».